Leikskólaprófið æðra!

Þetta sýnir fáranleikann í allri sinni dýrð. Stúdentspróf sem í dag er lítið meira en grunnskólapróf eða jafnvel leikskólapróf fyrir nokkrum áratugum er metið verðmeira en góð iðnmenntun með starfsreynslu. Ekkert er tekið með í reikninginn að þeir sem eru með iðnréttindi eða lært til verklegra starfa hafa þurft að skila starfstíma í sínu fagi áður en þeir fá sín iðnréttindi til að starfa í sínu fagi í framhaldi að námi loknu. Enda flytjum við inn Austantjalda í stórum stíl sem margir hverjir eru með þykjustupappíra sem sjá má á handónýtum mannvirkjum sem reist hafa verið hér frá því á árunum fyrir hrun. Eftirlitið með þessu er hjá hinum rasslærðu. Þeir sem lokið hafa eingöngu menntun á rassinn án þess að hafa komið nálægt ærlegri vinnu eru metnir verðmeiri og fá yfirleitt að hefja störf við það sem þeir lásu upp úr bókum án þess að hafa skilað einhverjum lærlingstíma. Háskólamenntaðir skrifa einhverja svokallaða ritgerð í lok námstíma sem enginn nennir að lesa en er einhvers konar aðgöngumiði að starfi burtséð hvort viðkomandi sé í raun hæfur eða ekki. En hverjir skyldu verðmeta þessa hluti með þessum hætti ? Jú þeir sem eru eingöngu lærðir á afturendann. Þrátt fyrir að sumt fólk sé nú að mennta sig nánast fram á grafarbakkann þá er fólk almennt séð ekkert betur að sér en áður, nema síður sé og gríðarleg þjóðfélagsleg hnignun hefur í raun átt sér stað síðustu ár. 

Segir litið á iðnnám sem síðri menntun