Útboðskerfið virkar vel.

Auðvitað á sama að gilda hér og um framkvæmdir á vegum hins opinbera sem boðnar eru út. Umsækjendur væru þá metnir annað hvort hæfir eða ekki hæfir. Þeir sem hæfir eru senda þá inn tilboð um hve mikið þeir vilja taka fyrir að sinna starfinu og hinir lægstbjóðendu hreppa þá hnossið. Þetta ætti reyndar að taka upp með alla embættismenn eins og td. ríkisforstjóra, ráðuneytisstjóra sem og millistjórnendur hjá hinu opinbera, þmt. stjórnendur Ríkiskaupa. Eins og þetta er í dag virðast ofurlaun í þessum störfum vera slík að heilu hjarðirnar sækja um hvert einasta starf sem auglýst er. Ekki þarf að hafa miklar áhyggjur að spilling yrði eitthvað meiri en með núverandi fyrirkomulagi þar sem hún grasserar sem aldrei fyrr, vinir og vandamenn, fyrrum skólfélagar og ?kannski hjásvæfur? ráðnar fram yfir þá sem hæfari eru.

Alþingi fékk pillu frá MDE

Laumufarþegarnir.

Það er alveg hárrétt að öryrkjum fjölgar ekki með sama ógnarhraða og þeim sem þiggja örorkubætur. Þeir eru margir laumufarþegarnir í þessum flokki. Merkilegt nokk að jafnvel menn sem vinna td. svart við járnabindingar skuli fá greiddar örorkubætur. Ungur maður var ég til sjós og man ég eftir því í einum túrnum voru af tólf manna áhöfn þrír sem misst höfðu neðan af fótlegg, einn með krók á hægri hönd og einn með stífan ökkla. Enginn þeirra kveinkaði sér yfir aðstæðum sínum og skiluðu þeir ekki lakari vinnu en við hinir sem svo heppnir voru að hafa sloppið frá vinnuslysum sem þessir menn h0fðu lent í. Þeir áttu allir sameiginlegt að vera fullir stolti yfir því að vera fullvirkir til vinnu og ekki upp á aðra komnir og þeir máttu ekki heyra á það minnst að þeim væri hlíft. Í dag eru margir mun minna bæklaðir en þeir sem hér eru nefndir á bótum enda monta sig jafnvel fullfrískir aðilar af því að leika á kerfið og stela þannig af samborgurum sínum. Öryrkjabandalagið veður í þeirri villu að bætur eigi að vera jafnháar launum. Þá ættu þessi samtök að berjast gegn því að laumufarþegarnir fái að fljóta með þeim því þannig mætti gera mun meira fyrir þá sem raunverulega þurfa á aðstoð að halda. Það eru innan við 15% af þeim sem ég veit um sem eru á örorkubótum sem raunverulega á þeim þurfa að halda. Vegna þess hve hinir eru margir sem komast upp með að spila á kerfið þá er minna hægt að gera fyrir þessa fáu sem þurfa í raun aðstoð. En þeir eru margir sem vaða í þeirri villu að peningaplantan gefi endalaust af sér.

ÖBÍ fagnar hugmyndum Brynjars Níelssonar

Hvenær hættu konur að vera menn ?

Þeim sem eldri eru þykir undarlegt að tala um að fjárfesta í eyðslu eins og td. snyrtivörum og öðru sem fellur undir neyslu og jafnvel lúxuseyðslu. Það fer enginn í sjoppu og fjárfestir í kók eða pepsí sem hann drekkur á staðnum. það er eyðsla á sama hátt og málning eða skvettilykt. Að nota peninga til kaupa á einhverju er ekki endilega sama og að fjárfesta í því. Meira að segja kaup á bílum til einkanota eru hrein og klár neysla en ekki fjárfesting. Nú má oft sjá eins og í þessari ekkifrétt umfjöllun um MENN og KONUR sem er alveg ótrúlegt orðalag. Hvenær hættu konur eiginlega að vera menn ? Í atvinnuauglýsingum má orðið sjá hvar fólk af öllum kynjum er hvatt il að sækja um. Í tímakennslu sem ég sótti áður en ég fór í barnaskóla lærði ég að kynin væru karl, kven, og hvorugkyn. Mannskepnan skiptist í tvö fyrrnefndu þar sem enginn félli undir það síðastnefnda. Er búið að framleiða fleiri afbrigði, kannski eins og hjá indjánum forðum þar sem mér skilst að fimm kyn hafi verið skilgreind ? Þó mér finnist slíkt óþarflega flókið. Í mínum huga skiptast menn bara í tvö kyn hvaða kenndir sem hver og einn finnur hjá sjálfum sér sem er algjörlega einkamál hvers og eins og breytir tæplega kyninu.

Svona verða heitustu jólagjafirnar í ár