Við munum öll deyja.

Þetta er dæmi um hræðsluáróður sem fjölmiðlar virðast því miður duglegir að halda á lofti og ef vel tekst til með slíka múgæsingu mun það valda öngþveiti meðal almennings og gera illt verra. Af þeim 1.400 milljónum sem búa í Kína þar sem tæp 20% jarðarbúa eiga heima hafa 0,08 milljónir (80 þúsund) verið greindir með veiruna og 0,0028 milljónir (2,8 þúsund) látist af hennar völdum, reikni svo hver fyrir sig. Hve margir deyja árlega úr kvefi eða árstíðabundinni flensu ? Hve margir aldraðir og með undirliggjandi alvarlega sjúkdóma sem "deyja bara þar sem komið er að ævilokum" deyja af völdum slíkra kvilla þó þeir séu ekki skráðir sem slíkir? Við munum öll deyja, svo mikið er víst, bara spurning hvenær. Eigum við þá bara að sitja heima og bíða eftir því að dauðinn banki upp á taki mál af okkur? Er ekki betra að reyna að njóta þeirra stunda sem eftir eru, hversu margar sem þær eru ? Það er hins vegar full ástæða til að temja sér hreinlæti og umgengnisvenjur sem til þess eru fallnar að minnka möguleikann á að dauðinn kíki við fullsnemma, nú sem endranær. Kannski er þessi vírus ágætis áminning um að fólk eigi ekki að vera sínkt og heilagt að ulla hvert upp í annað, slefandi ofan í hálsmálið hvert á öðru. Ég ætla amk. að halda áfram að draga andann þar til slökknar á mér af náttúrulegum ástæðum.

Kýs að fá kórónuveiruna á Íslandi