Í hvað fór hagnaðurinn ?

Ríkið átti aldrei að taka þátt í að greiða uppsagnarfrest launamanna með að ráðast í hlutabótaleiðina frá fyrsta degi. Aðstoð ef einhver hefði verið hefði átt að koma til  ca 3 mánuðum síðar. Þá hefðu línur verið farnar að skýrast hvaða fyrirtæki kæmust í gegnum fyrstu skaflana og væru lífvænleg. Það verður aldrei öllum bjargað. Í öllum þeim uppgangi sem verið hefur síðustu ár í ferðaþjónustunni virðast þau ekki eiga einn skitinn túkall eftir. Hafi ferðaþjónustufyrirtækin almennt lagt hagnaðinn í uppbyggingu þá hlýtur slíkt að sjást á eiginfjárstöðu þeirra í ársreikningi sem laggja má fram í bönkunum í þeirri viðleitni að leita eftir lánsfjármagni. Ríkið, þ.e. skattgreiðendur eiga ekki að gefa þessum aðilum fé, en spurning að þeim verði lagt til fé gegn hlutdeild í fyrirtækjunum sem eigendurnir geta þá keypt til baka þegar birtir til. Reynslan sýnir að fólk verður bara að aumingjum fái það of mikla aðstoð og þurfi ekki að spajara sig sjálft. Á Íslandi virðist enginn eiga að bera ábyrgð á sér sjálfur.

Fyrirtækin eigi að fara á hausinn

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 23.4.2020 kl. 10:14]

Það eru örugglega mörg ferðaþjónustufyrirtæki sem hafa haldið góðum hluta af hagnaði eftir inni í fyrirtækinu. Og það gera fyrirtæki einmitt til að mæta tímabundnum sveiflum.

En ég get fullyrt að ekkert fyrirtæki, hvorki í ferðaþjónustu né öðrum greinum, hefur safnað upp sjóðum sem nægja til að vera viðbúinn því að ríkisvaldið leggi efnahagslífið algerlega á hliðina mánuðum eða árum saman.

[Örn Gunnlaugsson, 23.4.2020 kl. 10:58]

Já Þorsteinn og þeim fyrirtækjum á að veita aðstoð sem þarf að vera þess eðlis að aðstoðin sé ekki misnotuð. Fyrirtæki þar sem eigendurnir hafa ekki búið í haginn á hins vegar að leyfa bara að fara á hausinn, það verður aldrei hægt að hjálpa öllum. Þess vegna þarf á láta fyrirtækin sýna hvort þau komist sjálf í gegnum fyrstu skaflana til að vert sé að bjarga þeim. Svo eru lífvænleg fyrirtæki eins og Bláa Lónið sem hafa alveg borð fyrir báru og geta bjargað sér í einhven tíma, en það kemur kannski niður á arðgreiðslum, það er samt að misnota aðsöðuna og þiggja aðstoð. Sjálfur var ég með fyrirtæki í hruninu og komumst í gegnum þær hremmingar, við eigendurnir vorum reyndar nánast launalausir í tvö ár og vorum samt í vinnunni allar okkar stundir bara til að sökkva ekki í skuldafen fasts kostnaðar. Ekki kom ríkisvaldið þá til aðstöðar heldur þvert á móti gaf bönkunum og fleirum veiðileyfi á okkur. Leyfisveitendurnir voru þáverandi formaður Samspillingarinnar, Silfurskottan og núverandi forseti Alþingis, Móri frá Þistilfirði þáverandi formaður Villtra Geggjaðra, bara svo þvi sé haldið til haga.

[Þorsteinn Siglaugsson, 23.4.2020 kl. 12:55]

Ferðaþjónstufyrirtæki loka einfaldlega bara og segja starfsfólkinu upp núna. Í upphafi var búinn til hvati fyrr þau til að gera það ekki, meðan ýmsir héldu enn að kreppan yrði tímabundin. Hann gerði að verkum að starfsfólk hélt vinnu að hluta. Nú er orðið ljóst að kreppan er komin til að vera og þá munu fyrirtækin einfaldlega skella í lás. Sum fara á hausinn.

Ef beðið hefði verið með hlutabótaleiðina í þrjá mánuði hefðu fyrirtækin einfaldlega bara skellt í lás mánuði fyrr. Það er nú bara þannig.

[Jónas Gunnlaugsson, 23.4.2020 kl. 20:14]

Allt sem sett er á hausinn, fari í fasteignasjóðinn, og til fólksins aftur .

Alls ekki setja á hausinn, og láta einkabanka fá veðin.

Munum þegar bankarnir, fóru inn á knæpurnar og sjúkrahúsin, og létu fólkið skrifa undir að það vildi kaupa hús eða íbúð.

Fólkið hafði engan möguleika til að borga af lánunum.

En það sem bankinn var að gera, var að skrifa bókhald, lána fyrir hús byggingu eða íbúð.

Bankinn mátti lána, skrifa bókhald fyrir íbúðum, fasteignum.

Bankinn vill alls ekki fá bókhaldið til baka, fá skuldina greidda, bankinn vill fá fasteignina.

Bankinn lét byggja fasteignirnar, og þar sem eigendurnir gátu alls ekki greitt eitt eða neitt, fékk bankinn eignarhaldið, þegar hver og einn, af sjúklingunum gat ekki staðið í skilum, voru gerðir upp.

Einhversstaðar er ég með blog um þetta.  

Auð vitað verðum við að hjálpa bönkunum til að þeir fái hlutverk, og fólkið laun.

Egilsstaðir, 23.04.2020  Jónas Gunnlaugsson

 

[Örn Gunnlaugsson, 23.4.2020 kl. 20:25]

Já. Þorsteinn, þessi sem ekki áttu séns hefðu gerð það og skattgreiðendur þá ekki setið uppi með tjónið nema að hluta. Ef bjarga á fyrirtækjunum með fé skattgreiðenda þá verða skattgreiðendur að fá hlutdeild í fyrirtækjunum á móti. Svo geta þeir sem áttu fyrirtækin keypt þetta hlutaféð til baka. Ríkissjóður er ekki ávaxtatré sem hægt er að tína af eftir hentugleika.

[Þorsteinn Siglaugsson, 23.4.2020 kl. 21:53]

Skattgreiðendur sitja uppi með minna tjón ef aðeins eru greiddar atvinnuleysisbætur að hluta, en ekki að fullu. Tek ekki afstöðu til vangaveltna um það hvort skattgreiðendur ættu að eignast hlut í gjaldþrota fyrirtækjum. Ég er að minnsta kosti ekkert sérstaklega spenntur sjálfur.

[Örn Gunnlaugsson, 24.4.2020 kl. 10:29]

Þorteinn, fyrirtækin hefðu sjálf setið upp með launagreiðlur í uppsagnarfresti en nú tóku skattgreiðendur við hluta frá 15. mars og svo virðist sem þetta sé mjög víða misnotað. Ríkið hefði fyrst átt að hefja aðstoð í tengslum við þetta þremur mánuðum síðar gegn því að starfsmönnum væri ekki sagt upp.