Lög um gjaldmiðil Íslands.

Það færist sífellt í vöxt að aðilar sem stunda viðskipti hér virði að vettugi lög um gjaldmiðil landsins. Lög nr. 22/1968 3.gr. kveða skýrt á um að peningaseðlar þeir sem Seðlabanki Íslands lætur gera og gefur út skuli vera lögeyrir hér á landi með fullu ákvæðisvirði. Í 6. gr. sömu laga segir að eigi séu aðrir en bankar og sparisjóðir skyldugir til að taka við greiðslu í einu á meira fé en 500 krónum í slegnum peningum. Þé er kveðið á um í 17. gr. laga nr. 92/2019 að seðlar og mynt sem Seðlabanki Íslands gefur út skuli vera lögeyrir til allra greiðslna með fullu ákvæðisvirði. Jafnvel fyrirtæki á borð við Air Iceland Connect og Icelandair brjóta þessi lög með því að neita að taka við greiðslum í lögeyri landsins. Nú eru sífellt fleiri að ganga á svig við þessi lög. Eru þessir aðilar að gera vísvitandi að brjóta lögin eða eru þeir ekki læsir. Auðvitað er allt sem mælir með því að færa greiðslur inn á rafrænt form en þá þarf jafnframt að tryggja að neytendur fá þau tól og tæki til að greiða þannig án sérstaks endurgjalds. Spurning hvort Seðlabankinn ætti ekki að gefa út slík greiðsluskilríki og þá mætti að mestu leggja niðu viðskiptabankana í þeirri mynd sem þeir nú eru. En meðan lögin sem vísað er í eru í gildi verða menn bara að hlýða þeim. Annað er l0gbrot og við slíku verða yfirvöld að bregðast.

Yfir 600 umsóknir bárust um tvö laus störf