Ekkert atvinnuleysi í raun, en krónísk leti.

Atvinnuleysi er í raun ekkert en krónisk leti og aumingjavæðing hrjáir hins vegar þjóðina. Meðan flytja þarf inn vinnuafl frá Austantjaldslöndunum og víðar skortir ekki vinnu fyrir innfædda. Þegar fólk vill ekki ganga í störf sem eru í boði vegna þess að það er of fínt með sig þá á það fólk að sjálfsögðu ekki að fá greiddar atvinnuleysisbætur og ekki telja með í tölunum. Hinn vinkillinn er hins vegar sá að fyrir allmörgum árum gáfu stjórnvöld leyfi til að flytja inn fátæklinga á þrælakjörum sem ruddi innfæddum úr störfum þar sem ekki tók því að vinna fyrir það sem fátæklingarnir fengust fyrir. Þá leggur fólk jafnvel fullfrískt frekar á sig að reyna að fá metna örorku en bótaþegum í þeim flokki hefur fjölgað langt umfram hlutfallslega fjölgun landsmanna á örfáum árum. Nýjasti brandarakvillinn er kulnun í starfi sem kallaðist áður fyrr að vera orðin leiður á vinnunni sinni og þá fann maður sér eitthvað skemmtilegra að sýsla við. Hvað er langt í að leti verði bara opinberlega viðurkennd sem örorka með bótarétti? Þá þarf ekkert að fara í gegnum kostnaðarsamt örorkumat heldur tilkynna letingjarnir bara formlega um þennan kvilla sinn og smella inn á bætur. Það þarf ekkert lengur að tala um þetta undir rós. Aumingjavæðing á Íslandi er allsráðandi.

Svipað atvinnuleysi og í fyrra

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 24.7.2020 kl. 14:56]

Lausnin er einföld en hún felst í því að hætta innflutningi á félagslegum undirboðum og byrja að bjóða upp á mannsæmandi laun sem eru meira aðlaðandi en atvinnuleysisbætur.

Íslendingar vilja nefninlega flestir alveg vinna ef þeir fá almenninlega borgað, en sjá eðlilega lítinn tilgang í að vinna baki brotnu fyrir launum sem ekki er hægt að lifa á.