Skiptum embættismannakerfinu út.

Þetta er fyrsti vísir að einhverju verulega gáfulegu. Lítið bara á verk embættismannaelítunnar. Skiptum öllu dótinu út fyrir ódýra mállausa útlendinga - þetta getur ekkert versnað hvort eð er. Ef yrt er á mann í opinberum stofnunum hefur maður á tilfinningunni að yrðingurinn sé vél.

Þurfi ekki að tala íslensku

Áfall eða verkfall heimavinnandi húsmæðra?

Hver á fyrirtækið ? Hver rekur fyrirtækið? Þeirri skoðun virðist vaxa ásmegin að starfsfólk með stéttarfélög sín sér til stuðnings eigi að stjórna því hvernig eigendur fyrirtækjanna haga sínum rekstri. Það er hins vegar fulllangt gengið ef stjórnendur og eigendur fyrirtækjanna hafa ekkert um það að segja lengur hvort þeir kjósi að hafa starfsfólk í hlutastörfum eða ekki. Vinna virðist vera orðið eitthvert algjört aukaatriði í hugum margra og víst er að atvinnubótavinna færist að sama skapi í aukana þó ekki eigi það við um þjónustustörf eins og þessi. Flugfreyjufélagið hefur slegið þessu upp eins og verið sé að ráðast á kvennastörf. Hins vegar er þessum störfum ekkert síður sinnt af karlmönnum og erlendis er skipting milli kynjanna bara býsna jöfn. Vill flugfreyjufélagið tryggja að þetta sé eins konar launað tómstundastarf fyrir heimavinnandi húsmæður?

„Fólk er bara í áfalli“