Bull og lygi til sölu.

Fáranlegt að skuli vera hægt að selja vottorð fyrir því að eitthvað sé á annan hátt en það er í raun. Landsvirkjun vill greinilega ekki láta taka sig alvarlega. Er ekki upplagt fyrir einstaklinga í fjárhagskröggum með hrein sakavottorð að selja þau bara til glæpamanna ? Svo geta þeir sem ekki eru á vanskilaskrá selt sitt "record" til vanskilaskúrka sem komast þá hjá því að vera á vanskilaskrá. Það væri ábyggilega líflegur markaður með slíkt. Kallast þetta ekki hámenntunarheimska ? Lágt leggst Landsvirkjun að votta eitthvað sem er í raun bara bull og lygi.

Forstjóri Landsvirkjunar gagnrýnir SI

Fábjánagangur samtímans.

Það virðist vera svo lítil eftirspurn eftir starfskröftum afæta ríkis og sveitarfélaga að þetta fólk hefur ekkkert annað að dunda sér við en að framleiða lög og reglur þar sem tryggja að samkvæmt pappírum séu hinir ýmsu hlutir allt öðru vísi en þeir eru í raun. Fjöldi fólks býr í sumarhúsum sínum í raun og á ekkert annað heimili. Enda eru sumarhús almennt betur byggð sem heilsárshús og standa jafnvel betur af sér óveður en íbúðarhús sem undanfarin ár hafa verið fjöldaframleidd af fátæklingum Austantjaldslandanna. Þetta á sérstaklega við um fólk sem hætt er að vinna og sér ekki tilgang í að halda úti húsnæði sem það notar ekki. Lög um lögheimili kveða á um að fólk skuli eiga lögheimili þar sem það hefur bækistöð sína og heimilismuni. Sömu lög kveða á um að lögheimili skuli vera skráð í íbúðarhúsnæði skv. fasteignaskrá. Samkvæmt lögum um lögheimili er fólki því óheimilt að skrá lögheimili sitt eins og skilyrt er skv. sömu lögum. Fábjánagangur samtímans ríður sannanlega ekki við einteyming.

Með „ótilgreint heimili“ í Reykjavík