Þeir sem minna mega sín ?

Það sjá það allir sem augu hafa í hausnum að fjöldi fólks hefur svindlað sér inn á bætur hjá samlöndum sínum þrátt fyrir að vera ekki raunverulega í slæmri stöðu nema helst fyrir eigin leti. Þetta fólk er ástæðan því að ekki er hægt að gera meira fyrir þá sem í alvöru þurfa á hjálp að halda. Um leið og á að taka á svindlinu ráðast hins vegar þau samtök sem síst skyldi gegn því þar sem þau hafa valið að verja ekki bara þá sem stuðninginn þurfa raunverulega heldur líka svindlarana sem laumast hafa með í bátana. Björgunarnetin eru nefnilega meira og minna full af svindlurum og þá er bara ekki pláss fyrir hina sem í raun þurfa björgun. Farrýmin hans Tomma eru dæmigerð fyrir það hvernig á að afvegaleiða umræðuna. Ef björgunarbáturinn hans Tomma er viðeigandi viðmið þarf þá ekki líka að velja í hann þar sem við vitum að ekki er pláss fyrir alla ? Eigum við ekki frekar að líkja þessu við verksmiðjuskip ? Væri þá sanngjarnt að fullsterkir, hálfdrættingar og amlóðar væru allir upp á jafnan hlut ? Langstærstur hluti þeirra sem er á örorkubótum getur unnið einhverja vinnu þó margir þeirra geti ekki gengið í hvaða störf sem er. Hér er fjöldi fólks líka sem hangir inni á atvinnuleysisbótum þó því bjóðist vinna. Hér þarf að byrja á að grisja svindlarana frá og þá er hægt að hjálpa þeim mun meira sem ekki geta bjargað sér sjálfir.

Sveik loforð við Ingu í jómfrúarræðunni